1
دانش‌پژوه کارشناسی گروه علمی-تربیتی قرآن و حدیث، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی
2
مربی گروه علمی-تربیتی علوم قرآن و حدیث، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی
چکیده
وجود رنج در زندگی انسان واقعیتی بدیهی و ناخوشایند است. موضوع رنج کشیدن انسان همواره مورد بحث علما و دانشمندان بزرگ بوده تا میزان رنج کشیدن انسان و احتمال برخورد وی با تجربه‌های تلخ کاهش یابد. از گذشته تا بهحال تحقیقات علمی گوناگونی در حوزه‌های مختلف دین، روانشناسی و جامعه‌شناسی صورت گرفته است. برای تسکین و تسهیل رنج ابتدا باید شناخت صحیحی از عوامل ایجادکننده آن داشت. نوشتار حاضر با مبنا قراردادن اعتقاد به اشتراک برخی از مسائل مانند رنج در تمام انسان‌ها و در تمام اعصار و نیز خطاناپذیر بودن علم ائمه اطهار (ع) عوامل رنج در نهج‌البلاغه را بررسی و نقش منجی در تسکین برخی از این عوامل از نگاه نهج‌البلاغه را تبیین میکند. مقاله حاضر باروش توصیفی-تحلیلی، علل و عوامل رنج در دو دسته عوامل رنج‌های انتخابی و غیرانتخابی را بیان میکند. با جستوجو در نهج‌البلاغه مشخص شد که بیشترین عوامل رنج انسان دررابطه با انتخاب‌های اوست. از عوامل رنج‌های انتخابی مواردی مانند حرص و طمع، کوتاهی در ادای حقوق دیگران، حسد، فقر، اختلاف و تفرقه و از عوامل رنج‌های غیرانتخابی، عواملی مانند فقدان عزیزان، فتنه، آزمایش و... را می‌توان نام برد.
)